-
1 wyprzeć
* * *pf.pf.zob. wypierać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprzeć
-
2 wyp|rzeć
pf — wyp|ierać1 impf (wyparła, wyparli — wypieram) Ⅰ vt 1. (wypchnąć) to drive- wyprzeć nieprzyjaciela z twierdzy to drive the enemy from the fortress- plemiona indiańskie wypierane były na zachód the Indian tribes were driven further west- wypierać kogoś z rynku przen. to drive sb out of business2. przen. (zastąpić) to supplant, to displace- pergamin został wyparty przez papier parchment was supplanted by paper3. (nie dopuszczać) to drive [sth] out a. away, to drive out a. away- wyprzeć myśl o zemście to fend off the thought of revengeⅡ wyprzeć się — wypierać się 1. (zaprzeczyć) to deny vt- wyparł się, że zdradził tajemnicę he denied that he had revealed the secret- na początku wszystkiego się wypierała, w końcu przyznała się at first she denied everything but she finally confessed- wyparł się, jakoby w ogóle go widział he denied ever having seen him- wyprzeć się danego słowa to go back on one’s word2. (wyrzec się) to disown [krewnego]- wyprzeć się wiary to renounce one’s faith- wyprzeć się własnych korzeni to renounce one’s roots- wyprzeć się samego siebie to act against one’s convictionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyp|rzeć
-
3 wypierać
( nieprzyjaciela) to dislodge; (konkurencję, towary) to squeeze out; (ciecz, ciało) to displace* * *ipf.t. hydrol. displace; (technologię, obyczaj) supplant, supersede; wypierać kogoś/coś z rynku ekon. squeeze sb/sth out of the market.ipf.wypierać się czegoś deny sth; wyprzeć się czegoś w żywe oczy deny sth flatly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypierać
-
4 wyrze|c
pf — wyrze|kać impf (wyrzeknę, wyrzekniesz, wyrzekł, wyrzekli — wyrzekam) Ⅰ vt książk. to say, to utter- nie mógł wyrzec słowa he couldn’t say a. utter a wordⅡ wyrzec się — wyrzekać się 1. (wyprzeć się) to disavow vt [wiary, ideałów]; to disown vt [syna, córki] 2. (zrezygnować) to renounce vt, to relinquish vt- wyrzec się przyjemności/rozrywek/wygód to renounce the pleasures/fun/comfortsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrze|c
См. также в других словарях:
wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wypierać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprzeć — I dk XI, wyprzećprę, wyprzećprzesz, wyprzećprzyj, wyprzećparł, wyprzećparty, wyprzećparłszy wypierać ndk I, wyprzećam, wyprzećasz, wyprzećają, wyprzećaj, wyprzećał, wyprzećany «prąc, pchając usunąć coś skądś, usunąć siłą kogoś lub coś; wypchnąć»… … Słownik języka polskiego
zarzec się — dk Vc, zarzec sięrzeknę się, zarzec sięrzekniesz się, zarzec sięrzeknij się, zarzec sięrzekł się, zarzec sięrzekłszy się zarzekać się ndk I, zarzec sięam się, zarzec sięasz się, zarzec sięają się, zarzec sięaj się, zarzec sięał się «wyrzec się,… … Słownik języka polskiego
powypierać — I dk I, powypieraćam, powypieraćasz, powypieraćają, powypieraćaj, powypieraćał, powypieraćany «wyprać wiele czegoś, jedno po drugim» Powypierać brudne rzeczy. powypierać się «o wielu plamach lub barwach, deseniach tkaniny: zostać wywabionym po… … Słownik języka polskiego
zaprzeć — dk XI, zaprzećprę, zaprzećprzesz, zaprzećprzyj, zaprzećparł, zaprzećparty, zaprzećparłszy zapierać ndk I, zaprzećam, zaprzećasz, zaprzećają, zaprzećaj, zaprzećał, zaprzećany 1. «zwykle w odniesieniu do oddechu: powstrzymać, wstrzymać, zatamować»… … Słownik języka polskiego
odżegnać — [wym. od żegnać] dk I, odżegnaćam, odżegnaćasz, odżegnaćają, odżegnaćaj, odżegnaćał, odżegnaćany odżegnywać [wym. od żegnywać] ndk VIIIa, odżegnaćnuję, odżegnaćnujesz, odżegnaćnuj, odżegnaćywał, odżegnaćywany, przestarz. «w wierzeniach ludowych:… … Słownik języka polskiego
umyć — dk Xa, umyję, umyjesz, umyj, umył, umyty «usunąć brud, kurz itp. za pomocą wody, zwykle z mydłem lub z innymi środkami pomocniczymi (płynami, pastami)» Umyć dziecko przed snem. Umyć wannę, podłogę. Umyć ręce, twarz w miednicy. Umyć naczynia,… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
wyrzec — dk Vc, wyrzecrzeknę, wyrzecrzekniesz, wyrzecrzeknij, wyrzecrzekł, wyrzecrzeczony, wyrzecrzekłszy wyrzekać ndk I, wyrzecam, wyrzecasz, wyrzecają, wyrzecaj, wyrzecał, wyrzecany 1. tylko dk «wyrazić coś słowami, mówiąc zakomunikować coś; wymówić,… … Słownik języka polskiego
zanegować — dk IV, zanegowaćguję, zanegowaćgujesz, zanegowaćguj, zanegowaćował, zanegowaćowany «zaprzeczyć czemuś, nie uznać czegoś; wyprzeć się, wyrzec się czegoś» Zanegować jakąś zasadę, wartość czegoś. Zanegować wyniki badań … Słownik języka polskiego
